Shoah, Claude Lanzmann tarafından yönetilen ve yaklaşık dokuz buçuk saat süren kapsamlı ve etkileyici bir belgeseldir. Film, Holokost'un derin izlerini ve etkilerini tüm çıplaklığıyla gözler önüne sererken, tanıklarla yapılan röportajlar ve tarihi mekanların görüntüleri ile izleyiciyi derinden sarsmayı başarıyor. Shoah, temelde Yahudi Soykırımı'nın belleklerde yeniden canlanmasına ve tarih bilincinin artmasına hizmet eden bir yapım olarak dikkat çekiyor. Belgesel, tarih kitaplarında genellikle sayılara indirgenen soykırımı bireylerin yaşanmış deneyimleri ile somutlaştırıyor. Öyküler, hayatta kalmayı başaranların ve olaylara tanıklık etmiş çeşitli kişilerin ağzından aktarılıyor. Görsel unsurlar yerine, tanıkların güçlü anlatımlarına dayanarak, izleyicilere duygusal bir yoğunluk yaşatıyor. Bu gerçeklik, izleyicinin hayal gücünü ve empati duygusunu harekete geçiriyor. Shoah, herhangi bir arşiv görüntüsü sunmaksızın, yalnızca canlı tanıkların ve hayatta kalanların hikayeleri üzerinden ilerliyor. Bu tercih, filmde sıkça kullanılan uzun diyaloglarla, izleyicinin dikkatini tamamen sese ve hikayeye yönlendiriyor. Polonya'daki soykırım kamplarının eski çalışanları ve Yahudi kurbanların açık sözlü tanıklıkları, izleyicileri derin düşüncelere sürüklüyor. Geçmişteki sessiz çığlıkların anlatıldığı bu filmde, bir dönemin karanlık yüzü çözülürken, aynı zamanda insanlık tarihi boyunca unutulmaması gereken derslerin altı çiziliyor. Claude Lanzmann'ın tarihi ve belgesel alanındaki bu ustaca eseri, sadece tarih meraklıları için değil, aynı zamanda insanlık ve adalet duygularını derinlemesine anlamak isteyen herkes için önemli bir izleme deneyimi sunuyor. Shoah, izleyicisine sahte bir umut veya çarpıtılmış bir hikaye vaat etmez; aksine, gerçekleri tüm çıplaklığını ortaya koyarak, tarihi bir soykırımı anlayabilme fırsatı sunar. Unutulmaz ve etkileyici olan bu belgesel, insanlığın geçmişine dair eşsiz bir ışık tutuyor ve unutulmaması gereken bir dönemi en saf haliyle sunuyor.
