Sessiz Çığlık, izleyenleri duygusal anlamda sarsacak bir dram filmi olarak kendini gösteriyor. Joachim Trier yönetmenliğinde çekilen bu film, gündelik hayatın sürekliliği içinde kaybolmuş aile ilişkilerini masaya yatırıyor. Film, savaş fotoğrafçısı bir annenin ölümünden sonra ailesinin yaşadığı duygusal karmaşayı ele alıyor. Ana karakterler, anne Isabelle’nin ölümüyle yüzleşmek zorunda olan bir baba ve iki oğlu etrafında şekilleniyor. Gabriel Byrne’nin canlandırdığı baba, yeni durumları idare etmekte zorluk çekerken, aile üyeleri arasındaki kopukluk ve suçluluk duyguları giderek artıyor. Bu süreçte her bir karakter, kendi kişisel çatışmaları ve anneleriyle olan ilişkileri üzerinde ciddi bir hesaplaşmaya giriyor. Jesse Eisenberg’in hayat verdiği Jonah, başarılı bir akademisyen olarak girdiği yeni sorumluluk çerçevesinde eski yaşamıyla bağlarını sorgularken; genç oğlu Conrad ise, annesinin yarattığı boşluğu kendine özgü bir üslupla doldurmaya çalışıyor. Olağanüstü oyunculuk performanslarının sergilendiği filmde, karakterler arasındaki gerilim ve iletişim eksikliği izleyiciye güçlü bir şekilde hissettiriliyor. Film, anlatım dili ve tarzı ile içsel karmaşaları, kaybedişin kederini ve yasın yol açtığı belirsizlikleri estetize bir şekilde sunuyor. Aynı zamanda geçmiş ile şimdi arasında akıcı bir zaman geçişi sağlayarak izleyiciye karakterlerin geçmişleri hakkında derinlemesine bilgi veriyor. Sessiz Çığlık, aile ve tanıklık üzerine yoğunlaşan temalarıyla izleyen herkesi derin düşüncelere sevk ediyor. Film boyunca Isabelle'nin varlığı, hissedilmeye devam ederken, karakterlerin hayatlarındaki travmatik etkileri çarpıcı bir biçimde gözler önüne seriliyor. Sessiz Çığlık, hem görsel hem de duygusal anlamda yoğun bir film izleme deneyimi sunuyor.
