“Satranç”, Stefan Zweig'in aynı adlı kısa romanından uyarlanan ve II. Dünya Savaşı'nın karanlık günlerinde geçen dokunaklı bir hikâyeyi beyaz perdeye taşıyor. Filmin merkezinde, naziler tarafından alıkonulan başarılı bir avukat olan Dr. Josef Bartok'un hikayesi yer alıyor. Bartok, baskı ve tecrit altında geçen günlerde aklını kaybetmenin eşiğine gelir. Ancak tesadüfen eline geçen bir satranç kitabı, onun hem ruhsal bir kaçış noktası bulmasını sağlar hem de kendi iç dünyasına yapacağı bir keşfin kapılarını aralar. Filmin anlatımına eşlik eden yoğun bir atmosfer, izleyiciyi adım adım içine çekerken Dr. Bartok'un zihninde yaşadığı çatışmalar, satranç tahtasında geçtiği kadar gerçek hayatında da oynamaktadır. Hikaye, hem psikolojik derinliği hem de dramatik yapısıyla dikkat çekiyor. Tecrit halindeyken satranç hamlelerine zihninde hayat veren Bartok, satranç tahtasındaki savaşı, dış dünyadaki savaşı anlamlandırmanın bir yolu olarak görür. Film, Bartok'un nazik bir dengenin üzerinde yürüdüğü, savunmasızlık ve direniş temalarını sorgulayan bir yapıya da sahip. Bu zekice işlenmiş drama, satranç oyunlarının ötesinde izleyiciye insan direncinin sınırlarını sorgulatıyor. Yönetmenin usta işi sahne geçişleri ve oyunculuk performansları, hikayenin derin anlatı katmanlarını zenginleştiriyor. “Satranç”, izleyiciyi hem tarihsel bir perspektifle etkilerken hem de bireyin kişisel savaşlarının ve ondan kaçış yollarının üzerine düşündürüyor. Gerilim dolu sahneleri ve duygusal yoğunluğu ile filmi izleyen herkes kendi zihninde farklı kapılar aralayacaktır. Stefan Zweig'in yüksek tempolu ve düşündüren anlatımına sadık kalan film, savaş mağduru olan insanların, hayatta kalma ve zihinsel sınanmalarındaki zaferlerini gözler önüne seriyor. Satranç Filmini mutlaka izlemelisiniz, çünkü her bir hamlede kendinizi daha derinden sorgularken bulacaksınız.
