Oyun filmi, Fransız sinemasının etkileyici bir eseri olarak dikkat çeken bir yapımdır. Film, birbirlerini uzun zamandır tanıyan bir grup arkadaşın bir akşam yemeğinde telefonsuz oyun oynamaya karar vermesiyle başlar. Herkesin cep telefonlarını masaya koyup gelecek tüm mesaj, arama ve bildirimlerin paylaşılması üzerine kurulan bu oyun, başlangıçta eğlenceli görünse de zamanla grup arasındaki ilişkilerin sorgulanmasına neden olur. Senaryonun zekice kurgulanışı ve karakterlerin derinlemesine işlenişi, izleyiciyi başından sonuna kadar ekrana kilitler. Film, komedi ve dramı bir araya getirirken, beklenmedik dönemeçleri ve gerilimli sahneleriyle izleyicisini şaşırtmayı başarıyor. Akşam yemeği boyunca masadaki her telefon, karakterlerin gizli kalması gereken sırlarının açığa çıkmasını sağlar. Dostluklar teste tabi tutulurken, yalanlar açığa çıkar ve gerçek duygular su yüzüne çıkar. Film boyunca izleyici, günümüz dünyasında teknolojinin ilişkiler üzerindeki etkisini düşünmeye sevk edilir. Rejiden oyunculuğa kadar her detay, filmi daha da etkileyici kılmaktadır. Oyuncuların doğal performansları, karakterlerin gerçekçiliğini artırırken, izleyicinin onlarla empati kurmasına olanak tanır. Genel atmosferi ve özgün konusuyla Oyun filmi, izleyicilere hem eğlenceli hem de düşündürücü anlar yaşatırken, her bir insanın kendi hayatına dair çıkarımlar yapmasını sağlıyor. Gizem ve dram dolu bu hikayeye tanık olmak, izleyicilere daha önce karşılaşmadıkları türden duygusal bir deneyim sunuyor. Oyun, izleyicileri sadece eğlendirmiyor; aynı zamanda düşündürerek kalıcı bir iz bırakıyor. Film, herkese kendi sırlarının sonucunu sorgulatacak kadar etkileyici bir yapıma sahip.
