May

May, sıradan bir hayat yaşayan ancak içinde derin tuhaflıklar barındıran bir genç kadındır. Küçük yaştan itibaren sosyal becerilerini geliştirmekte zorlanan May, insanlar yerine kendisi için çok değerli olan oyuncak bebeklerle konuşmayı seçmiştir. Dış dünyadan sürekli olarak izole bir hayat süren May'in en büyük hayali, mükemmel arkadaşı bulmaktır. Ancak May için bu arayış, giderek karanlık ve saplantılı bir hal alır. Film, May'in yalnızlıkla dolu hayatını ve onun normal bir yaşam kurma çabasındaki başarısız girişimlerini izleyiciye sunuyor. Onun bu arayışı, zamanla gerçeklikle bağını kopardığı noktaya ulaşır ve bu, May'in çevresindekiler üzerinde tehlikeli etkiler yaratmasına neden olur. Kimi zaman izleyiciye rahatsız edici derecede yakın gelen bu karakter çözümlemesi, psikolojik gerilim türünün sağlam bir örneğini oluşturuyor. May'in kendi dünyasına ve zihnindeki bozukluklara daha fazla kapılması, film boyunca tırmanan bir gerilim duygusu yaratıyor. Yönetmen, günlük yaşamın sıradanlığını ve May'in bu sıradanlıktan kaçış yolu olarak sapkınlıklarını ustalıkla harmanlıyor. Başkarakterin yavaşça çözülmeye başlayan psikolojisi ve bunun çevresinde gelişen olaylar, izleyiciyi sürekli bir diken üstünde tutuyor. May'in yaşamındaki belli başlı anlar ve saplantıları, izleyiciye sinemasal bir estetikle aktarılırken aynı zamanda karakterin derin iç çatışmalarını da gözler önüne seriyor. Film, tüm bu unsurlarıyla hem karakter çalışması açısından tatmin edici hem de izleyiciye sunulan gerilim dozu açısından tatminkar bir seyir sunuyor. May filmi, geleneksel gerilim unsurlarını yaratıcı bir şekilde kullanarak izleyicilere sıra dışı bir deneyim vaat ediyor.