İntihar Dükkanı, Jean Teulé'nin aynı adlı romanından uyarlanan, kara mizah türündeki bir animasyon filmidir. Film, intihar eylemini neredeyse ticari bir faaliyet olarak yöneten bir aileyi konu alıyor. Dükkan, intihar etmek isteyen müşterileri için farklı ürünler ve yöntemler sunarak karanlık fakat ironik bir hizmet sağlıyor. Ailenin işleri, hayata karşı kasvetli bir yaklaşım benimsediklerini açıkça gösterse de, bir gün doğan en küçük çocuklarıyla birlikte her şey değişmeye başlar. Bu çocuk diğer aile üyelerinden farklı olarak sürekli gülümseyen ve yaşama sevinci dolu bir karaktere sahiptir. Bu durum, önceden düzenli bir şekilde işletilen dükkanın işleyişinde aksaklıklara yol açar ve aileyi dönüştüren bir etki yaratır. Film, ilk bakışta karanlık bir temaya sahipmiş gibi görünse de, aslında hayatın değerini anlatan ve umudun her zaman var olduğuna dair mesajlar veren oldukça derin bir yapıya sahiptir. Renkli animasyon tarzı ve çarpıcı karakter tasarımlarıyla, izleyiciye hem duygusal hem de görsel bir şölen sunar. Film boyunca izleyici, mizah ve dramın iç içe geçtiği anlarla karşılaşır. Yönetmen Patrice Leconte, hayatın karmaşıklığını ve insan duygularının çeşitliliğini ustalıkla ekrana taşır. Bu da filmi sadece komedi ya da dram olarak değerlendirmekten alıkoyar ve izleyiciyi düşünmeye sevk eder. İntihar Dükkanı, alışılmış normları sorgulatan, topluma dair ince göndermelerde bulunan ve izleyicisine farklı perspektifler kazandıran sıra dışı bir yapım. Film, kara mizah severler için merak uyandırıcı ve düşündürücü bir seçenek olmanın yanı sıra, yaşamın kıymetini vurgulayan ince bir yapıya da sahiptir. İzleyicilere, mizahın karanlık yüzünü göstererek hayatlarından bir şeyleri takdir etme fırsatı sunar. Her ne kadar karanlık bir temaya sahip olsa da, film sonunda aydınlık bir umut bırakır.
