Hafıza, hatıraların kaydedilip yeniden izlenebildiği yakın gelecekte geçiyor. Başrolümüzde Peter Dinklage'in canlandırdığı Sam Bloom karakteri, kardeşinin gizemli ölümünden ötürü derin bir üzüntü içindedir. Geliştirilen bir cihaz, insanların anılarını kayıt altına alıp izlemelerine olanak tanımaktadır. Bu teknoloji sayesinde Sam, kardeşinin ölümüne dair gizemleri çözüp adaleti sağlamak amacıyla bu hatıra kayıtlarını kullanmaya başlar. Film, teknolojinin insan hayatını nasıl etkileyebileceğini ve hafıza kavramının ne denli değişken olduğuna dair etkileyici bir anlatım sunuyor. Cihazın mucidi Gordon Dunn'un (Martin Donovan) ani ve gizemli ölümü sonrasında, Sam kendini bir cinayet soruşturmasının içinde bulur. Olaylar ilerledikçe, geçmişin unuttuğumuz ya da bastırdığımız birçok yönünü keşfetmeye başlar. Hafıza, sürükleyici hikaye akışıyla seyirciyi düşünmeye teşvik ediyor: Unutmak daha mı iyi olurdu, yoksa her anıyı hatırlamak mı? Gizemli havası ve derin karakter analizleri, izleyiciyi filme adeta mıknatıs gibi çeken unsurlar arasında. Peter Dinklage'in güçlü performansı, izleyicinin film boyunca merkezi karakterle empati kurmasına olanak tanıyor. Filmde kullanılan sinematografi, izleyiciye neredeyse bilim kurgu tadında bir deneyim sunuyor. Hafıza, akıllarda kalacak bir sonla izleyiciyi düşündürtürken, aynı zamanda eğlenceli bir izleme deneyimi vaat ediyor. Sinema severlerin kaçırmaması gereken bu filmi izlerken, hatıralarımızın gerçek değerini bir kez daha sorgulayacağız. Hafıza, teknolojiyle geçmiş arasındaki gerilimli ilişkiyi sorgularken, izleyicilere unutulmayacak bir seyir deneyimi sunuyor.
