Baba Gibi Oğul (Like Father Like Son), aile temalı Japon yapımı dokunaklı bir drama filmidir. Yönetmenliğini Hirokazu Kore-eda'nın üstlendiği film, doğumda karıştırılan iki çocuğun ve ailelerinin hayatlarını nasıl etkilediğini anlatıyor. Filmin ana teması, biyolojik ve duygusal bağlar arasında bir tercih yapmanın zorluğunu ve toplumsal değerlerin sorgulandığı bir dünyayı gözler önüne seriyor. Film, Ryota Nonomiya isimli başarılı fakat bir o kadar da duygusal mesafeleri olan bir babanın etrafında şekillenir. Ryota, işkolik bir mimar olarak ailesiyle yeterince zaman geçirememektedir. Bunun neden olduğu çatışmalardan biri, doğumda karıştırıldıklarını öğrendiklerinde daha da derinleşir. Kendi oğlu olarak bildiği altı yaşındaki çocuğunun aslında biyolojik oğlu olmadığı gerçeğiyle sarsılan Ryota, şimdi iki seçenek arasında kalmıştır: Çocuğunu geri alarak biyolojik oğlu ile yeni bir bağ kurmak ya da duygusal bağı güçlü olan ama biyolojik olarak bağlı olmadığı oğlu Keita'ya bağlı kalmak. Film, farklı sosyo-ekonomik koşullara ve farklı ebeveynlik anlayışlarına sahip olan iki ailenin karşılaştırmasını sunar. Ryota'nın karşısındaki Yudai Saiki, sıradan bir yaşam süren ve çocuklarıyla daha çok vakit geçiren bir babadır. Bu iki ailenin kesiştiği noktada ise izleyiciye, gerçek aile olmanın anlamı ve ebeveynlik üzerine derin sorular soruluyor. Film, oyuncuların güçlü performansları ve duygusal yoğunluğuyla dikkat çeker. Özellikle Masaharu Fukuyama'nın performansı, Ryota'nın çelişkilerle dolu ruh halini mükemmel şekilde yansıtır. Kore-eda'nın yönetmenliği ise, sıradan bir konuyu etkileyici bir şekilde işlemeye değer kılar. Odağı, gözden kaçan detaylara ve içsel mücadelelere yönlendirir. Sonuç olarak, Baba Gibi Oğul filmi izlenmeye değer etkili bir dramadır. Aile ilişkilerini ve ahlaki seçimleri mercek altına alarak seyircisini derin bir düşünceye sevk eder. Duygusal derinliği ve toplumsal mesajlarıyla izlenmesi gereken filmler arasında yer alır.
